ही गोष्ट खरं तर
आधिच्या गोष्टीच्या आधिची आहे.
म्हणजे ‘होडींग’च्या आधिची!
"आजोबा आजारी लोकांना बरं करतात.
आजोबा डॉक्टर आहेत."
रुपाली सांगत असताना
तरू लक्ष देवून ऐकत होता.
हे तर त्याला कधीचं माहिताय.
"आजोबा नाटक लिहितात
म्हणून
आजोबा नाटककार सुद्धा आहेत."
हा शब्द तरुसाठी नवीन होता.
"कोण?"
रुपाली पक्कं करत होती.
तरुला कळलं होतं.
त्याने बघितलंय की आजोबांचं नाटक!
"नाटककार"... तरु.
"आणि आजोबा चित्रं काढतात
म्हणून आजोबा ‘चित्रकार’पण आहेत."
"चित्रकार" तरुने म्हणून बघितलं.
"तुपामाऊ पण चित्रकार आहे!"
माऊनं तरुची खोली
खूप छान छान चित्रांनी सजवलीय.
तरुला हे माहितच होतं.
होडी,गवत,फुलं,तलाव,फुलपाखरं..किती सुंदर!
मग तरू म्हणाला,
"आई,माऊ होडीकार आहे.
माऊ फुलपाखरूकार आहे."
तरू ‘शब्दकार’ आहे
हे तेंव्हापासूनच लक्षात आलंय.
