बिन घड्याळाचे दिवस

तरुचा जन्म नऊ जूनचा.
०९/०६/०९.
मृगाचा पाऊस यावा तसा आनंद झाला आम्हाला.
मला चांगलं आठवतंय,
हॉस्पिटलच्या खिडकीतून तरुबाळाला घेऊन
मी मावळतीकडनं येणारे
आणि
अतिशय वेगाने पूर्वेकडे निघालेले
ढग बघत बसलेलो.
कितीतरी वेळ.
ढगांच्या बदलत्या आकारांमध्ये
मला कित्येक त्रिमित चित्रं दिसत होती.
मध्येच
तरूचा खूप वेळ न्याहाळून बघितलेला चेहेरा
पुन्हा पुन्हा
बघत होतो.
किती लाल- गुलाबी,नाजुक होता तो!
कपाळावर गंध लावावा तशी एक गुलाबी जन्मखूण होती.
दोन्ही पापण्यांवर तर तो रंग छानच शोभत होता.
त्या आठ दिवसात आम्ही एकटक त्याच्याकडेच बघत होतो.
जणू सगळी घड्याळं बंदच होती काही दिवस.