झाडावर घर!

तरू गेलेला आईच्या ऑफिसमध्ये त्या दिवशी.
पहिल्यांदाच.
आजी पण होती बरोबर.
‘मला घरी ठेऊन रोज सकाळी आई इथे येते’
हे त्याला आजच कळत होतं.
छानच वाटलं आईचं ऑफिस!
आई, आजी सगळं फिरून बघत होत्या.
तरू तर ऐटीतच होता.
फुलं,गवत,बाग,झरे,सगळं निरखून बघत होता.
हरखून जात होता.

आजीनं तर तिथं दाखवलं झाडावर घर!
तरू किती तरी वेळ बघत होता.
‘झाडावर घर!’
पण होतं किती लहान!
आणि गवताचं!!
गंमतच होती भारी.
आजी काय काय सांगत होती,
‘इथं राहते चिमणी.तिचं नाव आहे सुगरण ’
आणखी असंच काहीतरी..
म्हणजे,
‘लहान आहे न, म्हणून त्याला ‘घरटं’ म्हणतात वगैरे..
त्या दिवशी घरी आल्या आल्या
तरू बाबाना सांगत होता,
‘ आम्ही आईच्या ऑफिसमध्ये घरटं बघितलं! ’

नंतर एकदा तरू बाबांच्याही ऑफिसमध्ये गेलेला.
पण तिथं गेला रात्रीचा. एकतीस डिसेंबर २०१०च्या रात्री.
खूपच मजा आली.सगळेच हसत होते.
हसतच बोलत होते.
बाबांच्या ऑफिसचं हॉटेलच झालेलं.
तिथली सगळीच माणसं तरूकडे बघून
सारखी हसत होती.
तिथल्या त्या छान छान मामांनी
तरूला आवडणारं सूप दिलेलं.
तरू म्हणतो, ‘बाबांच्या ऑफिसात सूप! ’