पुस्तकांचं दुकान

तरुचं पुस्तकांचं वेड तुम्हाला माहितच आहे.
म्हणजे सहा महिन्यांचा असल्यापासूनच
तो एक चांगला वाचक आहे.
कुठल्या पुस्तकात काय काय आहे हे तो सांगतो.
आपल्याला हवं तेच पुस्तक तो मागतो.
पुस्तकात रमतोही.

आता चांगलं चालता,बोलता येतंय त्याला.
त्यामुळे तरुच्या पुस्तकांमध्ये ज्या गोष्टी आहेत
त्या तो सांगू लागलाय.
तेनालीरामनची गोष्ट साभिनय सांगायची असते त्याला!
मग घरातल्या प्रत्येकाला त्यात रोल मिळतोच मिळतो!

एप्रिल महिन्यात
मी तरुबरोबर पुण्यातल्या ‘क्रॉस वर्ड’ या दुकानात गेलो होतो.
पुस्तकांचं अस्तित्त्व,तिथला नेटकेपणा,आणि पुस्तकवेडी माणसं
यामुळं हे अगदी आनंदाचे क्षण असतात.
तरू एकेका कपाटापुढून पुढे जात होता.
आश्चर्य असंकी तो सुध्दा
मध्येच एखादं पुस्तक उघडून चाळत होता.
मी त्याच्याकडेच लक्ष ठेवून होतो.
एखादं पुस्तक त्याच्याकडून पडायचं वगैरे..
पण तो पुस्तकं सावकाशच घेत होता.
चित्रं बघून हरकून जात होता.
एक मोठं पुस्तक चाळलं त्याने.
त्यात एकही चित्र नव्हतं.
माझ्याजवळ येत तो म्हणाला होता,
"आजोबा,या पुस्तकात काहीच नाही!"
मग मात्र त्याला मी ,
"लहान मुलांची पुस्तकं इकडे आहेत अरे" असं म्हणालो होतो.
पण ज्या कुतुहलानं तो सगळं बघत होता,
मला तिथंच मिठीत घ्यावंसं वाटत होतं त्याला.
थोड्या वेळानं रुपाली तिथं आली
आणि तिला सुध्दा ते बघून छानच वाटलं असणार.
एव्हाना इतर लोकांचंही लक्ष त्यानं खेचून घेतलं होतं.
मोठ्या दुकानातला छोटा वाचक!